Cem Adrian -Yalnızlık Sözleri

Vurmuyor yüzüne eskisi gibi sanki

Güneşin ısıtmıyor içini

Gelmiyor içinden uzatmak ellerini

Ellerin tutamıyor bir kalbi

Bir kağıt, bir kalem, bir yanmış, bir sönmüş, bir bitmiş sigara

Hayatın bu

Sökülmüş, atılmış, kırılmış, dökülmüş hep paramparça

Yolun sonu bu

Yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Yalnızlık

Sıkıştığın o küçük evinde vuruyor seni

Yalnızlık öldürüyor seni

Öldürüyor beni

Yalnızlık çağının kalbi kırık çocukları

Yalnızlık o simsiyah ellerinde

Yalandan ninnileriyle büyütüyor bizi